ایران سه تریلیون دلاری: دعوتی برای خلق آینده
سلام! امیدوارم حالتون عالی باشه. اجازه بدید از همون ابتدا صادق باشم: این نوشته درباره‌ی یک عدد نیست. سه تریلیون دلار فقط بهانه‌ای است برای یک گفت‌وگو عمیق‌تر؛ گفت‌وگویی درباره‌ی ما، درباره‌ی ذهن ما، و درباره‌ی اینکه چگونه می‌تونیم از جایی که هستیم به جایی که می‌خواهیم باشیم برسیم.
امروز، بعد از صحبتی با دانوش، از من خواسته شد که این موضوع رو به شکل عمومی مطرح کنم. و اینجا هستم تا شما رو دعوت کنم به مشارکت در چیزی فراتر از یک هدف اقتصادی — به مشارکت در یک تحول ذهنی و فرهنگی.
عددی که ذهن را به چالش می‌کشد
بیایید صادق باشیم. سه تریلیون دلار عدد کوچکی نیست. درآمد فعلی ایران حدود ۴۰۰ میلیارد دلار است. یعنی برای رسیدن به ۳۰۰۰ میلیارد دلار باید هشت برابر رشد کنیم. این هدف، در ظاهر، کوهی‌ست از چالش‌ها و محدودیت‌ها.
اما سؤال اصلی این نیست که آیا می‌توانیم برسیم یا نه. سؤال اصلی این است که چگونه باید فکر کنیم تا بتوانیم برسیم؟
چرا بیشتر اهداف فراموش می‌شوند؟
به یاد دارید اول هر سال چه می‌شود؟ با هیجان می‌نویسیم: امسال ورزش می‌کنم، زبان یاد می‌گیرم، درآمدم را دو برابر می‌کنم… اما چند وقت بعد؟ سیزده‌به‌در که می‌رسد، آن دفتر پر از هدف، در کشوی میز خاک می‌خورد.
این فقط درباره‌ی ما نیست؛ این درباره‌ی ذهن انسان است. ذهن ما برای بقا ساخته شده، نه برای تحول. هر هدفی که از دل «نارضایتی/مقاومت» بیاید، دیر یا زود کنار گذاشته می‌شود. چون مغز در تلاش است تا به همان نقطه‌ی امن گذشته برگردد.
پس اگر هدف سه تریلیون دلاری ایران هم از سرِ نارضایتی باشد — نارضایتی از گذشته، از وضعیت اقتصادی، از مقایسه با دیگران — نتیجه همان خواهد شد: بازتولید گذشته در لباسی جدید.
نقطه‌ی آغاز: کامل شدن با گذشته
قبل از اینکه به آینده فکر کنیم، باید با گذشته‌مان کامل شویم. تا وقتی از گذشته فرار می‌کنیم، اسیرش می‌مانیم. اما وقتی با آن روبه‌رو می‌شویم، آزاد می‌شویم.
کامل شدن یعنی پذیرفتن آنچه هست — بدون قضاوت، بدون مقاومت. یعنی بگوییم: «بله، این تاریخ ماست. این شرایط ماست. این منم.» از همین لحظه، انرژی تازه‌ای آزاد می‌شود. ذهن آرام می‌شود. راه باز می‌شود.
وقتی با گذشته کامل می‌شویم، دیگر نیازی به «اثبات» نداریم. هدفمان از جنس خلق می‌شود، نه جبران. آن‌وقت، عدد سه تریلیون دلار دیگر هدفی برای اثبات قدرت نیست، بلکه دعوتی برای شکوفایی است.
از هدف تا بازی
اگر هدف را به‌عنوان یک بازی ببینیم، همه چیز تغییر می‌کند. در بازی، شکست وجود ندارد؛ فقط تجربه و یادگیری است. بازی باعث می‌شود ذهن به‌جای ترسیدن، کنجکاو شود. به‌جای عقب‌نشینی، ادامه دهد.
بگذارید از خودتان بپرسید: اگر این مسیر یک بازی بود، من چطور بازی می‌کردم؟ آیا می‌ترسیدم از شکست؟ یا با اشتیاق جلو می‌رفتم؟
گفت‌وگو، نه شعار
برای رسیدن به سه تریلیون دلار، قبل از هر تصمیم اقتصادی، باید گفت‌وگو کنیم — نه درباره‌ی عدد، بلکه درباره‌ی ذهن. درباره‌ی اینکه چه چیزی ما را محدود می‌کند، چه چیزی ما را به حرکت درمی‌آورد، و چگونه می‌توانیم از فکر کردن به «مشکل» به سمت خلق «امکان» حرکت کنیم.
ما نیاز به آگاهی داریم. به آموزش. به گفتگوهایی که بدون قضاوت باشند. تنها در این فضاست که خلاقیت و رشد واقعی اتفاق می‌افتد.
دیدگاه‌های متفاوت، نیروی مشترک
ایران سه تریلیون دلاری فقط یک پروژه اقتصادی نیست؛ یک پروژه فرهنگی است. برای رسیدن به آن باید از منظرهای مختلف نگاه کنیم: اقتصاد، آموزش، علم، فرهنگ، هنر، سیاست، روان‌شناسی، حتی فلسفه.
هیچ‌کس به‌تنهایی نمی‌تواند چنین آینده‌ای را بسازد. اما گفت‌وگو میان دیدگاه‌ها، همکاری میان تخصص‌ها، و احترام به تفاوت‌ها می‌تواند موتور این حرکت باشد.
و در نهایت…
اگر می‌خواهیم به این هدف برسیم، باید از خودمان شروع کنیم:
- با گذشته‌مان کامل شویم تا آزاد شویم.
- هدف را از جنس بازی و خلق ببینیم، نه جبران و رقابت.
- گفت‌وگو را جایگزین داوری کنیم.
- از منظرهای مختلف ببینیم و بشنویم.
از نگاه من سه تریلیون دلار فقط یک عدد نیست. این یک استعاره است از ظرفیت بی‌نهایت ما برای رشد، آفرینش و تحول. این نوشته دعوتی است برای تو که این را می‌خوانی: آیا آماده‌ای بازی را آغاز کنی؟
دعوت به گفت‌وگو
اگر این نوشته برایت طنین داشت، ازت دعوت می‌کنم به یک گفت‌وگوی دو ساعته درباره‌ی مفهوم «کامل شدن» — اینکه چطور می‌توانیم از مقاومت‌های ذهنی‌مان رها شویم و اهدافمان را از جنس قدرت و آگاهی خلق کنیم.
برای این گفت‌وگو یک کانال در تلگرام ایجاد شده تا با هم در ارتباط بمانیم و زمانی که تعداد شرکت‌کنندگان کافی شد، زمان جلسه را همان‌جا هماهنگ کنیم و در بستر زوم کنار هم گفتگو کنیم.
به جمع ما بپیوند: کانال تلگرام ایران سه تریلیون دلاری
منتظرم تا با هم این مسیر را آغاز کنیم.